سلام به دوستان وب سایت سهام ما! با یک آموزش دیگر درمورد تفاوت اتریوم و اتریوم کلاسیک در خدمت شما هستیم؛ همانطور که می دانید اتریوم پس از بیت کوین از محبوبیت و طرفداران بسیاری برخوردار است، ولی اکثر افراد می خواهند بدانند که تفاوت اتریوم و اتریوم کلاسیک در چیست؛ برای بدست آوردن پاسخ سوالتان تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
نحوه پیدایش اتریوم
در ابتدا تنها یک پلتفرم به نام Ethereum تحت عنوان بلاک چین به وجود آمد و فقط از یک زنجیره تشکیل می شد که تعدادی از واحد های این زنجیره را افرادی زیر نظر DOA (سازمان مستقل غیر متمرکز) تشکیل می دادند. پس از مدتی یک هکر ناشناس توانست با استفاده از هک باگ امنیتی موجود در DAO ، حدود 50 میلیون دلار اتریوم از سرمایه ی مردم را برای خود انتقال دهد؛ پس از این اتفاق توسعه دهندگان اتریوم با تصمیم و موافقت یکدیگر به این نتیجه رسیدند که با معکوس کردن تراکنش ها، پول های از دست رفته را به مال باختگان بازگردانند و سارق یا سارقین نتوانند از این پول ها استفاده کنند.
بعد از این اتفاق توسعه دهندگان برای گسترش و بالابردن امنیتِ دارایی مردم، با استفاده از هارد فورک، بلاک چین اتریوم را به دو شاخه تقسیم کردند شاخه اصلی را اتریوم کلاسیک (ETC) و شاخه جدید را اتریوم (ETH) نامیدند.
مزایای اتریوم نسبت به اتریوم کلاسیک
اتریوم و اتریوم کلاسیک در قابلیت و کارایی تفاوتی با یکدیگر ندارند چون هر دو از یک بلاک چین تشکیل شده اند و در یک بلاک چین هم فعالیت می کنند ولی:
DAO نوعی قرارداد هوشمند در اتریوم
قرارداد هوشمند درواقع کد برنامه نویسی شده ای است که بر روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود و پس از اجرا دیگر قابل تغییر یا حذف نخواهد بود؛ قرارداد هوشمند هم مانند دیگر قراردادها دارای شروط و مفاد قرارداد است.
قرارداد هوشمندِ شبکه ی بلاک چین اتریوم این گونه عمل می کند: در صورتی که افراد شروط قرارداد را اجرا کنند، طبق قرارداد، مفاد قرارداد به صورت خودکار اجرا می شود.
DAO مخفف کلمه ی decentralized autonomous organization است به معنای سازمان مستقل غیرمتمرکز.
DAO در اصل یک قرارداد هوشمند بود که بر روی اتریوم اجرا شد و به صورت غیر متمرکز توسط سرمایه گذارانش اداره می شد؛ DAO این گونه بود که مانند یک صندوق سرمایه گذاری عمل می کرد به این صورت که سرمایه گذاران اتریوم خود را در این صندوق می گذاشتند و در ازای آن توکن در یافت می کردند و هر زمان هم که می خواستند می توانستند اتریوم خود را برداشت کنند. توکن ها در واقع حق رای برای سرمایه گذاران به حساب می آمدند.
هر برنامه نویسی که ایده ای برای اتریوم داشت در DAO مطرح می کرد و پس از رای گیری در صورتی که با موافقت بیش از 20% سرمایه گذاران همراه می شد، به صورت خود کار اتریوم هایی که در DAO بود را برای عملی کردن ایده اش به فرد می دادند تا ایده اش را اجرا کند، در نتیجه سود حاصل از اجرای برنامه نصیب فرد و سرمایه گذاران می شد.
همانطور که دیدید هدف DAO حمایت از ایده های جذاب و کاربردی در جهت رفاه مردم بود که هم به صورت غیر متمرکز و هم با نظر و موافقت مردم اجرا می شد و سود آن، هم به خود فرد وهم به تمام سرمایه گذارانِ DAO می رسید.
به این نکته توجه کنید که هک شدن DAO به معنای هک شدن اتریوم نیست و DAO تنها یک قراداد هوشمند بر روی شبکه ی عظیم بلاک چین اتریوم بود.
همانطور که دیدید اتریوم و اتریوم کلاسیک تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند؛ لازم است بدانید که ماینرها و سخت افزار های استخراج آن ها هم یکی است ولی با توجه به تفاوت هایی که بیان کردیم آینده اتریوم بسیار درخشان تر از اتریوم کلاسیک است.
برای اطلاعات بیشتر دوره ی آموزشی صفر تا صد ارز دیجیتال را از وب سایت سهام ما از دست ندهید.
دیدگاهتان را بنویسید